Ουρολοίμωξη: Αίτια, συμπτώματα, διάγνωση και τρόποι αντιμετώπισης

Τι είναι η ουρολοίμωξη;

Η ουρολοίμωξη είναι μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, το οποίο περιλαμβάνει τους νεφρούς, την ουροδόχο κύστη, τους ουρητήρες και την ουρήθρα. Οι πιο συχνές λοιμώξεις αφορούν την ουροδόχο κύστη (κυστίτιδα) και εμφανίζονται κυρίως στις γυναίκες. Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζεται άμεσα, καθώς μπορεί να επεκταθεί και να προκαλέσει σοβαρότερα προβλήματα, όπως πυελονεφρίτιδα.

Διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς και την κλινική εξέταση, ενώ επιβεβαιώνεται με γενική εξέταση και καλλιέργεια ούρων. Τα ευρήματα μπορεί να περιλαμβάνουν αυξημένα πυοσφαίρια (λευκά αιμοσφαίρια που υποδηλώνουν λοίμωξη) και την παρουσία των υπεύθυνων μικροοργανισμών.

Οι ουρολοιμώξεις προκαλούνται κυρίως από την είσοδο βακτηρίων στην ουρήθρα. Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς λόγω της μικρότερης ουρήθρας τους, γεγονός που διευκολύνει τη μεταφορά μικροβίων προς την ουροδόχο κύστη. Επιπλέον, παράγοντες όπως η κακή υγιεινή της περιοχής, η σεξουαλική δραστηριότητα, η ελλιπής πρόσληψη υγρών και οι ορμονικές αλλαγές αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ουρολοιμώξεων.

Συμπτώματα 

Τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης περιλαμβάνουν πόνο ή αίσθηση καψίματος κατά την ούρηση, συχνοουρία, θολά ή δύσοσμα ούρα, καθώς και πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς ή στη μέση, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις πυελονεφρίτιδας. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί πυρετός και ρίγη, υποδεικνύοντας πιθανή εξάπλωση της λοίμωξης.

Πρόληψη και αντιμετώπιση 

Για την πρόληψη των ουρολοιμώξεων, συνιστάται η κατανάλωση άφθονου νερού, η τακτική ούρηση χωρίς καθυστερήσεις και η διατήρηση καλής υγιεινής της γεννητικής περιοχής. Επιπλέον, η ούρηση πριν και μετά τη σεξουαλική επαφή μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης. Όσον αφορά την αντιμετώπιση, οι περισσότερες ουρολοιμώξεις θεραπεύονται με αντιβιοτικά που συνταγογραφούνται από γιατρό, ενώ σε ήπιες περιπτώσεις μπορεί να βοηθήσει η αυξημένη πρόσληψη υγρών και φυσικές μέθοδοι, όπως η κατανάλωση χυμού κράνμπερι. Η επιλογή του κατάλληλου αντιβιοτικού βασίζεται στο αντιβιόγραμμα, μια εξέταση που καθορίζει την ευαισθησία ή αντοχή του μικροβίου στα διαθέσιμα φάρμακα. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της λοίμωξης και καθορίζεται από τον θεράποντα ιατρό.